reflectie78(1-2).vp

Eigenlijk zijn we de hele tijd bezig ons te identificeren met wat we niet zijn, met ons kleine vergankelijke zelf. Het ene moment zijn we blij, dan kunnen we wel zingen en juichen. En het andere moment zijn we in diepe treurnis. Zo gaat dat maar door. De allereerste les van Krishna luidt: Arjuna, identificeer je niet met wat je niet bent, maar ga na wat je wel bent. In wezen zijn wij nooit geboren en sterven wij nooit. Dat is de belangrijkste eerste les.’ En die wijsheid heeft Jezus ook uitgedragen? ‘Wanneer Jezus met de Samaritaanse vrouw bij de bron spreekt, dan ziet hij haar passie. Hij ziet de liefde van deze vrouw met al haar mannen. Die vrouw was één groot vat van liefde. Vrouwen met passie hebben veel liefde, niet alleen om te ontvangen, maar ook om te geven, juist om te geven. En nu komt er onverwachts een prachtige man op haar af. Deze vrouw moet een ongelooflijke aantrekkingskracht naar Jezus hebben gevoeld. Maar hij heeft dat verlangen, die dorst ter plekke getransformeerd. Hij zegt: “Wie van het water drinkt dat Ik zal geven, krijgt in eeuwigheid geen dorst meer.” Hij biedt direct het goddelijk perspectief aan. Het is een prachtig verhaal, omdat je voelt dat Jezus een en al compassie is voor deze vrouw. Hij veroordeelt de vrouw niet. Hij weet van het verlangen. We verlangen allemaal naar liefde. Maar we weten niet waar we die liefde kunnen vinden. In mijn praktijk als psychosynthese-gids en ook in mijn workshops over de Bhagavad Gita ontmoet ik vaak mensen die alles hebben. Die hebben hun verlangen op de buitenwereld ge- richt, op een partner, een baan, kinde- ren, een nieuwe auto, noem maar op. Maar ze blijven innerlijk een leegte voelen. Als mannen gepensioneerd zijn, raken ze depressief of krijgen een hartverlamming. Maar je bent je werk niet. Je bent je kinderen niet. Je bent je bezittingen niet, je bent noch je lichaam, noch je denken, noch je gevoelens. Zelfs je pijn ben je niet.’ Toch doet de reclame er alles aan om ons verlangen naar buiten te richten ‘Wij hebben een samenleving die de identificaties met de 1001 dingen van de wereld bevordert. Denk maar aan de reclame. Wij doen net alsof de Gita en het Evangelie geen boodschap zouden bevatten voor de huidige sa- menleving als geheel. Maar daar ver- gissen we ons ernstig in. Daarom ben ik zo blij dat er nu een krachtige te- genbeweging opkomt die zegt: “We hebben alles. We komen in de troep om. Het komt onze strot uit.” Daar- over heb ik in India gesproken met een vrouw die filosofie en Sanskriet doceert. Zij vertelde mij dat in een van de heilige geschriften staat, dat er een tijd zal komen dat de mens ziek wordt van zichzelf. Pas dan zal de mensheid begrijpen waarom het gaat. Het lijkt erop dat die tijd is aangebroken. De westerse samenleving is hard bezig ziek te worden van zichzelf. Fysiek worden we ziek, psychisch worden we ziek, op alle niveaus worden we ziek. En dat is blijkbaar nodig om te komen op het punt waar Arjuna staat. Eindelijk zijn we zo- ver dat we met Arjuna willen zeggen: “Alsjeblieft, God, wil je ons helpen, laat ons zien hoe het wel in elkaar zit, laat ons zien wat wel belangrijk is.” Als Arjuna door zijn knieën gaat en zijn verlangen naar inzicht kenbaar maakt, wordt zijn smeek- bede onmiddellijk verhoord. Zo werkt het Dharma, de godde- lijke wet, in respect voor de vrije wil. Het wordt tijd dat we hetzelfde doen als Arjuna en de weg naar bevrijding en opper- ste vreugde inslaan.’ Herbert van Erkelens (Alkmaar, 1952) is coördinator van de Neder- landse tak van het Scientific & Medical Network. Hij heeft zich jaren- lang verdiept in de dromen van theoretisch fysicus en Nobelprijs- winnaar Wolfgang Pauli. Nu houdt hij zich bezig met de relatie tussen getallen, tijd en eeuwigheid. Hij is freelance journalist, docent alchemistische symboliek en bereidt zich voor op een functie in het voortgezet onderwijs. Louise Engelen: Het goddelijk lied van Jezus van Nazareth . Ankh-Her- mes. Prijs: 13,50 euro. Informatie workshops over de Bhagavad Gita: 033 – 432 0246. * * * 9 Reflectie 1 (1-2) september 2004 Bhagavad. Gita - textielschilderij van Madelon van Oyen