reflectie78(1-2).vp

Het Koninkrijk Der Hemelen Ronald Engelse De bijna driejarige jongen Ronny hoort na het overlijden van zijn grootvader dat die ‘in de hemel’ is, en zegt: “Opa is in de hemel, in de wolken, ver weg, op de wolken is hoog, lange trap, opa kan trap niet af.” Twee weken later ging hij erop door: “Opa niet trap af, niet springen. Hemel in de wolken. Ronny niet in de wolken.” Door de mededeling dat opa nu in de hemel is, wordt het voor- stellingsvermogen van het jonge kind geprikkeld om zich een samenhangend beeld van de wereld na de dood te maken: een verre, lange weg; je kunt niet terug; onzichtbaar achter en bo- ven de wolken. Zulke beelden zie je in alle godsdiensten terug, het gaat niet om de fysieke hemel, maar om de eigenschappen van de hemel. We weten nu wel zeker, dat het niet de voor astronau- ten bereikbare ‘hemel’ boven de wolken is waarin Ronny’s opa verblijft. Welke hemel dan wel? Zijn er meerdere ‘heme- len’, zoals bijvoorbeeld in het Onze Vader wordt gezegd? En in het bijzonder: wat is die “hemel” waarheen onze verrezen Heer, Jezus Christus, gevaren is? Wat is het ‘Koninkrijk der Hemelen’ van waaruit Hij he- mel en aarde bestuurt, gezeten aan de rechterhand van zijn Va- der? “Hoog boven alle Overheden, Machten en Krachten, Heerschappijen, Cherubijnen en Serafijnen en andere Hemel- scharen, zowel in deze als in de komende tijd.” In 2.Kor. 12 :2 is sprake van een ‘derde hemel’ die verge- leken wordt met het paradijs. En in Hebreeuwse en gnostische werken worden-zelfs 21 of 7 hemelen genoemd. Deze duiden elk op een eigen bewustzijnssfeer.-In de leringen van Valenti- nus, Simon Magus en anderen worden deze werelden be- noemd en valt de nadruk heel sterk op het beleven en leren kennen van die verheven transcendente en kosmische werel- den, die alleen volledig betreden kunnen worden door iemand die de weg van Christus ook na zijn Opstanding heeft doorge- maakt, die de hogere werelden kan zien vanuit het perspectief van eeuwig, tijdloos Leven.- Christus als actieve uitdrukking van de Vader-leeft en-heerst-in de hoogste sfeer, die van de Goddelij- ke-Macht,-Majesteit en Glorie. Hij werkt in de sfeer, waar Hij als eeuwige Hogepriester voortdurend zichzelf – het lichaam van Christus – offert als het eeuwig offer. In- Ef. 4: 9-12 lezen we dat Christus opsteeg door alle he- melen om alles te vervullen met zijn aanwezigheid.-Deze ver- vulling wordt meestal beschreven als een wereld van engelen. Door die lichtende volheid krijgt iedere hemel zijn eigen taak van lering, achtereenvolgens die van alle apostelen , van alle profeten , van de vier evangelisten , van de pastors en onderwij- zers ( Ef. 4: 11 ). Allemaal samen worden zij (en wijzelf als we de 40 dagen na Pasen volgen) opgeleid om Hem als Chris- tus-Koning steeds beter te dienen en het lichaam van Christus te vormen… “Zo komen we allen tot eenheid in de volmaakte mens”, schrijft Paulus. Door die verschillende typen leraren te noemen, vertelt Paulus in feite iets over de aard van die zeven hemelen. De hemel van waaruit de apostelen getuigen is de directe afglans van de goddelijke Christus als Koning der He- melen; de profeten zijn boodschappers van directe inspiratie, die uitstijgt boven alle tijden, de evangelisten verkondigen zijn heilsboodschap in de vorm van de prachtige verhalen en gelij- kenissen in het evangelie, de pastors zorgen ieder voor de le- venden en doden van hun eigen gemeenschap en de onder- wijzers zijn de uitleggers, die alles verduidelijken. Via al deze leraren en via de engelenkrachten kan de Heer zijn Koninkrijk tot op de aarde vestigen en kunnen zij als zijn dienaren uitein- delijk toe groeien naar Hem, die het hoofd is, de tronende Christus. “Aan hem ontleent het hele lichaam zijn samenhang en onderling verband. Het groeit door de juiste werkzaamheid van ieder lichaamsdeel en het bouwt zichzelf op door de lief- de” (Ef. 4: 16) . Op de H. Sacramentsdag-vieren we vooral het offer van dit grootse, stralende, levende lichaam van Christus. Je kunt het feest van Hemelvaart in het perspectief van de tijd zien: dan is Hemelvaart het einde van de lange ontwikke- lingsweg, die begon in de diepste, scheppende diepte van de Grote Moeder, de maagdelijke Ruimte en die via de geboorte, doop, verheerlijking, verrijzenis en hemelvaart van de Heer eindigt in de hoogste hemel. In deze visie is het Koninkrijk der Hemelen een toekomstbeeld dat in de Bijbel zijn einde vindt in het Laatste Oordeel. Maar er zijn in de Bijbel verschillende passages (bijv. Mt. 12 en Lc. 11 ) waarin de Heer de uitspraak doet dat – na het uit- werpen van kwade krachten – het Koninkrijk der Hemelen nu reeds aanwezig is. Dit levert een zeer theosofisch, zelfs Krish- namurtiaans beeld: de inwijdingsweg van Christus van zijn ge- boorte tot en met zijn hemelvaart betekent niet anders dan dat het menselijk bewustzijn de potentie bezit om nu, ogenblikke- lijk, tot alle hemelse niveaus op te stijgen. Ronald Engelse (1943) is priester in de Vrij-Katholieke Kerk, werk- zaam in de kerkgemeente Rotterdam. Hij studeerde af in biologie aan de universiteit van Utrecht en werd docent in het voortgezet onderwijs. Reeds in zijn studententijd raakte hij onder de indruk van de leringen van Krishnamurti. Hij werd tevens yogaleraar en verlegde zijn aandacht later naar de theosofie. Hij geeft nog regelmatig cursussen en lezingen. 6 Reflectie 1 (1-2) september 2004 Geknotte bomen - foto: Rudolf Smit Kerk en Religie