Reflectie 2(2)05.vp

accenten te leggen, maar die eerder de religie dan de Kerk be- treffen; die het Christendom zien als een religie die de mens leidt tot God, als in een mysterieschool, als een individuele scholingsweg tot heelheid. Maar het accent in bovenstaande beschouwing is gelegd op de Kerk, de Christelijke gemeen- schap. Mijns inziens alleen van hier uit, en dus eigenlijk alleen in gemeenschap, is die scholingsweg te gaan die tot God leidt en waarin ook de individuele bestemming van de mens zijn voltooiing bereikt. Die individuele voltooiing is niet een weg op zich, maar valt samen met de bewustwording van het unie- ke, en voor het grote geheel van gemeenschap onuitsprekelijk belangrijke deel van dat geheel dat ieder mens is - daarmee wezenlijk bewust van de eenheid van het leven. En de Vrij-Katholieke Kerk? Als mij de vraag zou worden gesteld naar het bijzondere van deze Kerk als één van de vele Kerken of geloofsgemeen- schappen, op Christus gericht en deel uitmakend – naar wij geloven – van het mystieke lichaam van Christus, dan zou ik op bovenstaande karakteristiek van ‘Kerk’ willen wijzen en die ik ook van toepassing acht te zijn op onze Kerk, maar er nog iets aan wil toevoegen. Hiermee gaat immers ook een ge- loofs- of ‘verkondigings’-aspect gepaard, een leer zo u wilt. Want iedere geloofsgemeenschap, en zelfs iedereen afzonder- lijk, verstaat - binnen het gemeenschappelijk christelijke - Christus op eigen wijze, en heeft daarmee een eigen ‘leer’. Mijn toevoeging is dan deze – naast wat er ook geschreven staat in de Beginselverklaring en Samenvatting van de Leer: de VK Kerk schept een ruimte om het mysterie, het lumineuze of het verlichtende van het bestaan te ervaren, ook en in het bijzonder tezamen, collectief, speciaal tijdens de viering van de heilige Mis. Dit is niet uniek – andere katholieke Kerken, kerkgemeenschappen en kloosters hebben dat ook – maar in onze Kerk gaat het gepaard met een Gods- en mensbeeld dat God, maar óók de mens in z’n grootsheid erkent. Het Godsbeeld is zowel abstract (Liefde, Waarheid, Licht) wanneer wij erover denken, als ‘persoonlijk’ (Vader, Heer, en ook ‘liefde’) - wanneer wij Het ervaren. God is niet een Almacht die de mens ter verantwoording roept aan het einde der tijden of na het sterven. Het mensbeeld geeft aan de mens een zelfverantwoorde- lijkheid en de grootse visie van een geleidelijk persoonlijke transformatie naar heelheid, een bewustwordingsproces van het unieke en voor het grote geheel ongekend belang- rijke deel voor het geheel dat ieder mens is – een proces dat verloopt op een weg die verder reikt dan één bestaan, verder dan één incarnatie. De mens is grotendeels de maker van eigen welbevinden en misère. De zegenende genade van God helpt de misère, het verdriet en het lijden die anderen hem toebrengen te dragen en te vergeven, maar ook kan het inzicht van het bij anderen veroorzaakte lijden, en het berouw hierover, als Gods zegenende genade worden ervaren. Christus, één van de ‘Personen’ van God, die volmaakt tot uiting is gekomen in Jezus. De meest toegankelijke ‘poort’ tot God is Christus’ Geest, Die ook in en door de sacra- menten zich uit. Het wereldbeeld is groots en verre van eng: het omvat een immense tijdspanne en ruimte, hoewel niet beperkt tot deze aarde, toch geconcentreerd hierop. De wereld, met name de aarde, is niet het domein van de mens, de dieren en het plantenrijk alléén, maar óók dat van andere hiérarchieën, waarvan die van de engelen het meest bekend zijn geworden, en waarmee mensen het innigst in contact kunnen komen. Dit artikel is een aanvulling en bewerking van een hoofdstuk uit mijn Kiezelstenen op het pad – over God, mens, samenle- ving waartoe? waarheen? Nr. 20 van de VK-reeks, kerkge- meente Arnhem, voorjaar 2001. Frank den Outer (1934) is de regionair bisschop van de Vrij-Katho- lieke Kerk in Nederland. In de jaren ‘60 was hij een viertal jaren werk- zaam bij een bedrijf in het UK, na te zijn afgestudeerd aan de TU Delft. In 1963 werd hij tot priester gewijd. Terug in Nederland kwam hij in dienst van een elektrotechnische, industriÙle firma, die hem in vele delen van de wereld bracht. Zijn bisschopswijding vond plaats in 2002. De auteur is sterk christocentrisch ingesteld, erkent dankbaar dat spirituele stromingen in theosofie en gnostiek verdiepend hebben gewerkt, en nog werken, op het vrij-katholieke denken en de liturgische vormen. Hij meent dat de synthese met deze ten dele niet-christelijke esoterie steeds in christelijke termen dient te worden verwoord. 1. Wij zijn gebouwd op de grondslag van de apostelen en profeten ....’ (en gegrondvest op Christus de Heer): het begin van de H. Mis, korte vorm. * * * 17 Reflectie 2(2), juni 2005 Bij het overlijden van Theo Singendonk Door een communicatiefout werd de herdenking van priester Theo Singendonk niet opgenomen in ons vorige nummer. We plaatsen deze nagedachtenis daarom alsnog in dit nummer. Op 27 januari jl. is op bijna 85 jarige leeftijd priester Theo Singendonk overleden. In de Arnhemse kerk, waar hij in juni 1979 de priesterwij- ding ontving, is op 30 januari de Heilige Mis, met grote dankbaarheid voor wat hij voor de Arnhemse kerkge- meente heeft betekend, aan hem opgedragen. Allen die hem hebben gekend, weten hoe toegewijd, liefdevol en zachtmoedig hij gestalte heeft gegeven aan het priester- schap. Met grote nauwgezetheid verrichtte hij zijn werk en gaf hij blijk van zijn kennis. Door zorgvuldig gekozen en uitgesproken woorden heeft hij velen geïnspireerd met zijn preken; altijd op zoek naar de ware bedoeling van de woorden in de vele geschriften die hem voedden op zijn zoektocht naar de waarheid achter de gebeurtenissen. Op 1 februari hebben zijn vrouw, kinderen, familie en be- kenden op een plechtige en liefdevolle wijze afscheid van hem genomen. Daarbij kwam op een bijzondere wijze tot uitdrukking wat en hoeveel hij heeft betekend voor allen die hem na stonden. Maar ook dat hij zijn leven heeft ge- steld in het teken van dienstbaarheid en dan met name dienstbaarheid aan de Heer. De leden van de Arnhemse kerkgemeente zijn hem zeer dankbaar voor wat hij aan hun gemeenschap gedurende vele tientallen jaren en in verschillende functies heeft bij- gedragen. Rien van Geet