reflectie14(3).vp

Verliefd op je eigen Cellen Creatieve muziek in het Universum Eric G. Guns De cel is de basiseenheid van het leven en om een idee van de verhoudingen te krijgen waarwe het hier over hebben: op een speldenknop passen 10.000 van onze cellen. Spreid je het aan- tal cellen waaruit wij bestaan echter uit als een sterrenstelsel dan nemen ze een plaats in die groter is dan het Orionstelsel. Dat is bijna niet te bevatten. Iedere cel van ons systeem be- staat uit triljoenen moleculen die op hun beurt weer uit triljoe- nen meer atomen bestaan. In onszelf ziet het er zo bekeken uit als in de ruimte tussen de sterren die enorme hoeveelheden energie bevat. De nano- ruimten*) in onze eigen atomen werken samen door middel van verschillende vormen van energie om bijvoorbeeld voort- durend nieuwe cellen te creëren. Dat is de innerlijke composi- tie van onze cellen en de dynamische structuur van het leven. Het achtergrondgeluid daarvan klinkt door in je eigen bestaan en je celmembranen.Als je water drinkt bijvoorbeeld krijg je nog steeds deeltjes waterstof van de oerknal binnen.Als je naar klank luistert, hebben de frequenties ervan invloed op je hele organisme dat frequentie gevoelig is. *) nano = 10-9, dus een miljardste; dat is duizendmaal kleiner dan micro, een miljoenste 10-6 . Wij zijn kralen in de draden van het web van de kosmos. En dat alles is niet in één keer ontstaan. In het begin van dit Uni- versum waren er nog slechts waterstof- en heliumatomen en was er een toestand van zoveel energie, dat deeltjes wel lang- zamer moesten gaan botsen dan ze oorspronkelijk deden.Dit creëerde de voorwaarde voor het ontstaan van verschillende soorten atomen. Elektronen die langzaam genoeg bewogen om zich te kunnen verbinden met het proton (het positieve cen- trum van een atoom) zorgden voor het volgende hoofdstuk in het ontstaan van het leven. Driehonderdduizend jaar na de oerknal was het Universum zo groot als onze Melkweg. De latere Melkwegstelsels ont- stonden als het ware uit barstjes in het heelal waar waterstof- atomen samenklonterden dankzij de zwaartekracht. Zo werden sterren geboren en ontwikkelden zij zich tot hele stelsels. Ster- ren zijn in feite nucleaire reactoren die nieuwe elementen cre- ëren. Dankzij supernova’s die hun deeltjes de ruimte in slingerden in een super creatieve fase raakten 9 miljard jaar geleden atomen in staat om steeds zwaardere elementen te vormen die nodig zijn voor leven zoals wij dat kennen. Een imponerend gebeuren vol fluctuaties. Elementen zoals: goud, indium, osmium, palladium, platinum en rhodium zijn te her- leiden tot deze geschiedenis en vormen voor zo’n 10% on- derdeel van onze hersenen en zenuwstelsel. Supernova’s creëerden dus mede de ingrediënten die nodig waren om menselijk leven mogelijk te maken. Magnesium, chromium, ijzer... Sterrenstof is op deze manier onlosmakelijk met ons organisme verbonden. Zo is het menselijke lichaam een systeem geworden dat voortdurend input en output in ba- lans brengt tot op de dag van vandaag. Het Universum creëert in feite zichzelf voortdurend in de nanowereld van ons proton – het positieve centrum van elk atoom. Zo micro zo macro. Is het niet wonderlijk je te realiseren dat één miljoen nan- ogebeurtenissen plaatsvinden in jezelf in een tijdspanne die niet langer beslaat dan één keer met je ogen knipperen! Onze rode bloedcellen leven 4 maanden en worden voortdurend ver- vangen met een snelheid en aantal van 3 miljoen per seconde. Je eigen natuurlijke celintelligentie onderhoudt en vernieuwt voortdurend je lichaam. Dat is de werkelijkheid omdat onze cellen intelligent zijn. Het heelal is 14 miljard jaar oud en tot triljoenen malen de oorspronkelijke afmetingen uitgedijt. En het begint nog maar net. Het is niet verkeerd dat de Australische Aboriginals geen woord voor gisteren of morgen kennen. Vandaag is het aller- belangrijkste! Omdat je op dit moment zelf dynamisch onderd- eel bent van dit gebeuren dat zichzelf beter verdient te kennen. Alles in en om je heen is gemaakt in de sterren. Eén cel bevat meer informatie en intelligentie dan een encyclopedie zo groot als de Winkler Prins. Onze eigen kosmische en natuurlijke in- telligentie doet het niet voor minder. Is het eigenlijk niet vreemd dat we bang voor elkaar kun- nen zijn of onszelf veroordelen emotioneel, psychisch of fy- siek? We delen dezelfde biologie. We zijn zelf de aardse goddelijkheid, het diepe veld waaruit alles is ontstaan. Hersengolven en waarneming Hersenactiviteit creëert elektromagnetische energie die zicht- baar gemaakt kan worden door EEG-apparatuur en computers. De neuronen in de hersenen gaan namelijk interactie aan door middel van elektrische energie die gemeten kan worden. Het is gebleken dat als sommige hersengolven gestimuleerd worden, en andere golven minder, de hersenen anders beginnen te functioneren. Mensen gaan in therapie, luisteren naar muziek of mediteren dus vooral om een bepaalde hersengolftoestand te bereiken als je het neurobiologisch bekijkt. Neuropatronen Onze hersenactiviteit is gebaseerd op cellen (neuronen) die in interactie patronen van neurale netwerkjes vormen. Deze neu- rale netwerkjes zijn gebaseerd op stimuli. Neurale netwerkjes creëren als het ware onbewuste gewoonten voor ons en dat merken we emotioneel en in onze manier van denken over onszelf. Positief dan wel negatief. Neurale gewoontes zijn ge- baseerd op reacties en ervaringen eerder in ons leven en zo ontstaat gedrag en een zelfbeeld. Klank en bewustzijn Wat heeft dit alles nu met klank te maken? Klankfrequenties zijn in feite hersengolven vertaald in geluid. Klankimpulsen 4 Reflectie 4(3) herfst 2007