Relfectie 5(1)voorjaar2008.vp

Het centrum van de aarde is deze grote transmuteerder van de energie, zoals je kunt zien in de plaatjes van de magnetische velden van onze aarde. Dat is onze cyclus – het aantrekken van incarnerende zielen, steeds opnieuw. Een teken dat je menselijk niveau bereikt, dat je een individueel bewustzijn be- gint te ontwikkelen. De dieren hebben een groepsziel en zij incarneren in groepszielen. Een hert zal altijd een hert zijn. Maar als mens geboren te zijn — of het nu misvormd of een genie is — laat zien dat je op weg bent om naar een individueel bewustzijn ontwikkeld te worden. Dit maakt weer onderdeel uit van het groepsbewustzijn dat mensheid wordt genoemd. Ik zag, dat rassen persoonlijkheidsclusters zijn. Naties zo- als Frankrijk, Duitsland en China hebben ieder een eigen per- soonlijkheid. Steden hebben persoonlijkheden, hun plaatse- lijke groepszielen trekken bepaalde mensen aan. Families heb- ben groepszielen. De individuele identiteit ontwikkelt zich als onderdeel van een fractal – de groepsziel onderzoekt onze in- dividualiteit. De verschillende vragen die wij allen kennen, zijn zeer belangrijk. Op die manier verkent God ZichZelf – door middel van ons. Je zult je Zelf vinden en je zult God vinden in dat Zelf, want het is het enige Zelf. Bovendien begon ik in te zien dat alle mensen zielenmaatjes zijn. Wij zijn onderdeel van dezelfde zielopdeling in veel crea- tieve richtingen, maar zijn toch dezelfde. Nu beschouw ik elk menselijk wezen dat ik ooit zal zien als een zielenmaat, mijn zielenmaat, degene waar ik altijd naar uit heb gezien. Boven- dien, de grootste zielenmaat die je ooit zult krijgen ben jezelf. Wij zijn zowel mannelijk en vrouwelijk. Wij ervaren dat in de baarmoeder en wij ervaren dat in de reïncarnatiestaat. Wan- neer je die ultieme zielenmaat buiten jezelf zoekt, dan zul je deze nooit vinden – hij of zij is niet daar. Net zoals God niet ‘daar’ is. God is hier. Zoek God niet buiten jezelf. Kijk in je- zelf. Begin aan de grootste liefdesaffaire die je ooit hebt gehad … met je Zelf. Je zult vanuit hier alles liefhebben. Ik ben afgedaald in wat jullie misschien de Hel noemen en het was verrassend – ik zag Satan noch Duivel. Mijn afdaling in de Hel was een afdaling in iemands gebruikelijke menselij- ke ellende, onwetendheid en de duisternis van het niet-weten. Het leek wel een eeuwige ellende. Maar ieder van de miljoe- nen zielen rondom mij bezaten een klein sterrenlicht dat altijd beschikbaar was. Maar niemand scheen hier aandacht aan te schenken. Ze werden te zeer in beslag genomen door hun ei- gen pijn, trauma en ellende. Maar, na wat een eeuwigheid leek, begon ik het Licht te roepen, zoals een kind om zijn ouders roept voor hulp. Toen opende zich het Licht en vormde een tunnel om mij heen en schermde me af voor al die angst en pijn. Zo is de Hel in werkelijkheid. Dus wij leren om elkaars handen vast te hou- den, om samen te komen. De deuren van de Hel staan nu open. Wij gaan ons met elkaar verbinden, wij houden elkaars handen vast en wandelen samen de Hel uit. Het Licht kwam naar mij toe en veranderde in een enorme gouden engel. Ik zei: “Ben je de engel van de dood?” Het liet me weten dat het mijn “over- ziel” was, de matrix van mijn Hoger Zelf, een superoud deel van onszelf. Toen werd ik door het Licht meegenomen. Spoedig zal onze wetenschap de geest kwantificeren. Zal dat niet prachtig zijn? We hebben nu al apparaten die gevoelig zijn voor subtiele energie of geestenergie. De fysici gebruiken deze magneetringen (cyclotrons – red) om atomen op elkaar te laten botsen en de samenstelling te zien. Ze zijn gekomen tot quarks en charm en al die andere kleinste deeltjes. Welnu, op een dag zullen zij bij dat deeltje komen dat alles bijeenhoudt en ze zullen het God noemen. Met magnetische ringen zullen ze niet alleen zien wat in een atoom zit, maar ze creëren ook deeltjes. Gelukkig hebben de meeste een kort leven van milli- en nanoseconden. Wij zijn gaan zien dat we óók creëren wanneer we hiermee doorgaan. Ik zal dan ook nooit vergeten dat ik in een gebied kwam waar- binnen een punt bestaat voorbij alle kennis, waar wij de vol- gende fractal gaan scheppen, het volgende niveau. Wij hebben die macht om te creëren wanneer we ontdekken. En dat is God die zich door middel van ons uitbreidt. Sinds mijn terugkeer heb ik het Licht spontaan ervaren en ik heb geleerd hoe ik bijna elk moment in mijn meditatie die ruimte kan binnengaan. Ieder van jullie kan dit. Je hoeft hier- voor niet te sterven. Het behoort tot je uitrusting – je hebt hier- voor al je circuits. Het lichaam is een universum van een ongelooflijk Licht. Geest probeert ons niet uit ons lichaam te duwen. Dit gebeurt dus niet. Stop met het proberen God te worden – God wordt jou – hier. Het verstand is als een kind dat door het universum rent, het vraagt dit en terwijl het denkt schept het de wereld. Maar ik vraag je verstand: “Wat heeft je moeder hiermee te ma- ken?” Dat is het volgende niveau van het spirituele gewaar- zijn. Oh, mijn moeder! En plotseling geef jij je ego op, want je bent niet de enige ziel in het universum. Een van mijn vragen aan het Licht was: “Wat is de He- mel?” Ik kreeg een rondreis langs alle hemels die geschapen waren — de Nirvana’s, de Gelukkige Jachtvelden, allemaal. Ik heb ze bezocht. Het zijn scheppingen van gedachtevormen die we hebben gecreëerd. Wij gaan niet echt naar de hemel – we worden omgevormd, ‘hergebruikt’. * Met toestemming overgenomen uit “Terugkeer”, 17(4), win- ter 2006; (tijdschrift rond bijnadoodervaringen en zingeving). Meningen over Mellen-Thomas: * * *