Relfectie 5(1)voorjaar2008.vp

BOEKENINFO Lambèrt de Kwant Een ontroerend boek over een jong meisje met leukemie. De laatste twee decennia heeft de schrijfster veel te maken gehad met het ver- schijnsel bijna- doodervaring. Samen met Kenneth Ring schreef zij het boek “Het licht gezien. Bijna-doodervaringen, dat in 1999 bij Ankh-Hermes verscheen. Ik was benieuwd naar het nieuwe boek van haar. Internationaal wordt zij als een autoriteit op dit gebied be- schouwd. Door haar vorige boeken en haar vele lezingen heeft ze een reputatie verworven als een van de voornaamste kenners, in Europa, van bijna-doodervaringen. Niet verwonderlijk dat het zulke ervaringen zijn die Poppedeine – evenals het leven van de vertelster – bezielt. Maar wat Evelyn hier heeft gedaan, verschilt in hoge mate van alles wat ze eerder heeft gedaan. Ik kreeg het boek kort geleden pas binnen, maar heb het wel haast tijdens een nacht gelezen. Het heeft me diep geraakt. Je leeft als lezer intens mee met de lijdensweg van het meisje tijdens de chemo-kuur. Haar afgrijzen, haar verdriet, haar eenzaamheid, haar confrontatie met het medepatiëntje Jimmy die een bijna-dooderva- ring heeft die hij uitvoerig beschrijft. Het is niet eenvoudig om in zo’n verhaal de vaart erin te houden. Door zo uitvoerig de BDE van Jimmy te beschrijven, doet het vertragingseffect zich voor. Maar, je moet dit boek niet als een literair verhaal zien. In het voorwoord schrijft Kenneth Ring: ‘Tijdens onze reis door dit boek zullen we ook het feit gaan waarderen dat het beslist niet om een roman gaat, ondanks de memoiresachtige vorm en de vele innerlijke dialogen (hoewel er ook gesproken dialogen voorkomen). Nee, dit is vooral een boek over wijs- heid, vooral over de dood en de mogelijkheid dat de dood door iets diepgaands wordt overschreden, dat weer zijn licht werpt op de levenden met als doel hen te transformeren.” Over dit transformeren van niet-BDE’ers schrijft hij uit- voerig in zijn boek “Het licht gezien en eigenlijk zou hier veel meer over gepubliceerd moeten worden! Ik ben met Ring er- van overtuigd dat de BDE’s mede tot doel hebben mensen te helpen transformeren. Zo kan ook Poppedeine een dergelijke functie hebben. Je leest het niet met droge ogen. Het is heel schrijnend te lezen hoe eenzaam en verdrietig Jimmy zich voelt als hij zijn verhaal aan niemand kwijt kan en het gewoon ontkend wordt! Het is fictie, maar tegelijk werkelijkheid voor talloze kinderen met een BDE, die, zo schrijft Van Lommel in zijn boek Eindeloos bewustzijn, vaak vele jaren later pas over hun BDE in hun kindertijd vertellen, zoals ook blijkt uit het boek “De Kiem” van Tienke Klein. Jimmy heeft het geluk dat hij zijn ervaring aan in ieder ge- val een verpleegkundige en de hoofdpersoon in het boek kwijt kan. In dit fictieve BDE-verhaal komen tal van aspecten van de BDE aan de orde, zoals het schouwen in de toekomst. Jim- my ziet zichzelf als vader, jaren later, en weet dus dat hij beter wordt, maar moet dan wel terug in zijn lichaam. De hoofdper- soon overleeft haar ziekte niet, maar het is mooi te zien hoe ze zich steeds meer met de dood verzoent. Haar laatste worden zijn: ‘Pappa, mamma, ik zie het licht…’. Poppedeine is volgens Ring in wezen een geestverruimend filosofisch boek dat gaat over een van de grootste, telkens weer terugkerende onderwerpen, de dood, maar dan be- schouwd vanuit een volledig nieuw, hedendaags perspectief. En Pim van Lommel schreef op de achterflap: De beschrijving van de bijna-doodervaring is zeer indrukwekkend en volledig. Een erg goed en belangrijk boek.” Twee meningen die ik helemaal deel! Dit boek is net uit en kon ik dus niet meer le- zen, hoogstens wat scannen. Het is, net als zijn vorige boek “Nulpunt revolutie” een belang- rijk boek. Benjamin Adamah combineert het praktisch inzichtelijke nut van metafysica en nieuwe wetenschap in het leven van morgen. Hij is klassiek geschoold en getraind in de westers esoterische tradities. Vanwege het belang van dit boek vermeld ik vast de informatie op de achterflap. De bespreking komt in het volgende nummer: “Laten we elkaar niet voor de gek houden: onze wereld bloeit en bruist wanneer ons sociale klimaat wortelt in verlich- ting, openheid en creativiteit. Ze verziekt en ontzielt wanneer we in de greep raken van waarheidmanipulaties, stress en overcontrole. Het duurzaam implementeren van dit simpele besef in de samenleving, is de enige optie voor een vruchtbare doorstart van onze menselijke evolutie. Nulpunt-Psychologie haalt het fileermes door de postmo- derne farce en brengt de bizarre anatomie ervan in beeld. Ter compensatie presenteert dit boek een nieuwe holistische ziels- leer, resistent tegen een negatief massabewustzijn en gefun- deerd op het beste uit de esoterische tradities en wat de auteur introduceert als de “factor Q”. Een enerverend boek voor wie het eigen inzicht en bewustzijn, aan de vooravond van 2012, alvast naar onvermoede hoogten wil voeren.” Curivan schreef al eerder The Wave, dat vo- rig jaar verscheen. Iedereen die actief is op gebied van healing of spiritualiteit kent na- tuurlijk de zeven chakra’s, maar die kennis is in wezen onvolledig, want het 8e chakra blijkt de ontbrekende sleutel tot het ontdek- ken van wie we werkelijk zijn. In “Het 8e chakra” bouwt de schrijfster voort op haar in het eerste boek, The Wave, uiteengezette nieuwe visie op de kosmos, die de tijdloze wijsheid uit alle eeuwen verzoent met de moderne we- tenschap. Ze legt uit hoe en waarom de energie van het 8e cha- kra de weg vormt naar spirituele groei en volwassenheid. Currivan schrijft toegankelijk, maar niet oppervlakkig en geeft ons met dit baanbrekende boek een praktisch instrument in handen om krachtiger in het leven te staan en zowel per- soonlijk als collectief een hoger niveau van spirituele heelheid te bereiken.