Relfectie 5(1)voorjaar2008.vp

andere Händel-oratoria en de koren zijn minder indrukwek- kend, waardoor het niet dezelfde populariteit kan krijgen als bijvoorbeeld de Messiah, maar toch heb ik me niet verveeld tijdens het luisteren. De dialoog die in de twee eerste delen ontstaat tussen Il Penseroso en L’Allegro wordt door vier zangers gezongen: één sopraan voor Penseroso en een so- praan, tenor en bas voor L’Allegro.. Het gaat hier om twee ge- dichten van John Milton, waaraan de moraal (“Il moderato”) is toegevoegd resultaat: vrolijkheid en bedachtzaamheid door Händel op muziek gezet. The ways of Zion — De overige cd’s in deze box bevat de opera Tamerlano. Ook op het puntje van mijn stoel naar ge- luisterd. Hier herken je de meester Gardiner, die zich net als Trevor Pinnock baseert op het origineel. Niet voor niets oogst- te hij waardering vanwege het bij hem altijd samengaan van een gedegen musicologische achtergrond en vooraal muzikaal in- zicht, dat bij hem, net als bij Harnoncourt, ook enkele jaren moest rijpen. Ook in de balletmuziek uit Alcina, Terpsichore & II pastor fido, is Gardiner goed op dreef. Box 2 bevat de Water Music, de Concerti Grossi op.us 3,en de Oratoria Israel in Egypt, the Ways of Zion De Mourn en Semele. De Ways of Zion componeerde Händel toen de Engelse koninin Caroline op 11 november stierf. Händel schreef Semele na zijn Italiaanse opera’s, in een periode dat hij voornamelijk oratoria compo- neerde. Door het grote belang van het koor en door de rijkdom aan begeleide recitatieven zijn er zeker banden met onmiddellijk voorafgaande werken als The Messiah en Samson. De fraai uit- gevoerde cd-dozen, bevat ook een booklet en uitvoerige toelich- ting John Eliot Gardiner: Händel, Uitgebracht op Erato Disques Een belangrijk referentiepunt in de moderne flamencogitaar, maar nog nooit eerder te beluisteren in Nederland, is gitarist en componist Juan Manuel Cañizares. Cañizares (1966) werd in Sabadell geboren uit Andalusische ouders, die zoals zovele families in de jaren ’50 naar Barcelona emigreerden. Op jonge leeftijd verbaast hij iedereen door zijn technische be- heersing. Het was vooral de ontmoeting met Paco de Lucía, die doorslaggevend was voor zijn carrière. Aan diens zijde be- gon hij zijn eigen stijl te ontwikkelen en gaf hij tien jaar lang concerten over de hele wereld, eerst met het trio en later met het Paco de Lucía Septet. Met de grote meester werkte hij ook samen op diens album Concierto de Aranjuez, waar ook Canizares’ transcripties voor gitaar van de Suite Iberia van Isaac Albéniz zijn opgenomen. De Spaanse gitarist Juan Manuel Canizares is één van de meest bekende en geliefde gitaristen in de flamengoden he- dendaagse muziekwereld van Spanje. Niño Josele bracht vorig jaar ‘Paz’ uit, een album in het teken van Bill Evans, met be- werkingen van zijn songs of van zijn geliefkoosde nummers (o.a. Jimmy Rowles ‘The Peacocks’ en Victor Youngs en Ned Washingtons klassieker ‘My Foolish Heart’). Het resultaat is dat ‘Paz’ een indrukwekkend album is geworden. Vorig jaar presenteerde Edith Leerkens haar eerste solo-album met als titel Etude feminine. De door haar gecom- poneerde stuk- ken, zijn ieder voor zich persoonlijk en een “vrou- welijk”muzikaal eerbetoon aan dierbare personen, zo- als vader, zoon, man, moe- der en vriendin. Als elf-jarig meisje werd Edith Leerkes ver- liefd op de gitaar. Vanaf dat moment heeft zij weinig meer gedaan dan gitaar spelen. Edith Leerkes, bekend als begeleid- ster van Herman van Veen, is ook als solo-gitariste actief. Op deze eerste cd, haar eersteling als soliste, valt ze op door haar warme en gepassioneerde toon, waardoor zij een ideaal bege- leidster was van Herman van Veen. Niet zo verwonderlijk dat hun samenwerking vijftien jaar stand hield. Slechts hier en daar kleuren strijkers de muzikale sfeer en soms lijkt de viool van Herman van Veen als het ware mee te ’zingen’. Zoals in ’Selma’, een fantasievol stukje muzikale dichtkunst. Edit Leerkes is in staat de gitaar te laten klinken als een groot or- kest, om vervolgens te fluisteren en verstild te spelen. Haar spel weet een snaar te laten trillen en weet je te raken. Heel mooi. Dat is dan ook duidelijk te horen in het nummer ’BB’, een compositie waarin ze de kunst van het weglaten beoefent. Ze geeft het een sfeer van verstilde melancholie, neergezet met een minimum aan noten. Een schitterende cd. Nu weet ik waarom die shows met Herman van Veen zo’n bijzondere sfeer hadden. Natuurlijk, Herman was de spil, maar Edith wist met haar spel die bijzondere sfeer te versterken. Dat proef je ook op deze heerlijke cd! Geïnspireerd door de glaskunstobjecten van de Voorburgse glaskunstenaar Ming Hou Chen heeft Mariëtte Hehakaya zes bijzondere composities gemaakt en op CD uitgebracht. De muziek op de CD “Optical Illusions” vertegenwoordigt schoonheid en eenvoud, samengesmolten met de optische lij- nen van de glasobjecten. De optische illusies zijn door Mari- ëtte getransformeerd naar harmonieuze composities, waarbij de arrangementen en klanken zo zijn gekozen dat de bijzonde- re dimensies van de glasobjecten tot uitdrukking komen. De piano vormt de basis van de composities en is op bijzondere wijze verweven met elektronische klanken en samples. De muziek heeft slechts details van de objecten nodig om je als luisteraar te voeren naar de Schoonheid van Harmonie. Een bijzondere belevenis, het luisteren naar deze cd! Mariëtte He- hakaya begon op jonge leeftijd met pianospelen. Al snel vielen haar muzikale talent en haar toucher op. Reeds op 12 jarige leef- tijd speelde zij haar eerste pianoconcert van Mozart. Mariëtte werd al op haar 15e toegelaten tot het conservatorium en combi- neerde haar studie met het Gymnasium. Er volgden enkele concerten, onder andere samen met diverse jeugd-orkesten onder leiding van Ru Sevenhuisen. ||