Reflectie 5(4) winter 08.vp

Gedachten met een Kerstwens van onze regionaris Na achttien jaren van zoeken en volharden om in het gebed God te vinden, openbaart Christus zich aan Teresa van Avilla ( + 1582). Dan laat zij alle moeizame gebedregels achter zich en wordt haar bidden heel eenvoudig. Gelovig aanwezig zijn bij God die in haar is. Ze heeft de bron van het leven gevonden. God is ons meer nabij dan wij onszelf nabij kunnen komen. God beminnen en doen beminnen is nu haar enige hartstocht! Al wie op haar weg komt, wijst zij de weg naar God en naar ‘s mensen eigen zelf. En de deur tot het eigen hart en tot God is het stille gebed. Die stilte is vaak het meest directe tussen mensen die – ver- geefs – vaak de eerste weg van het contact door middel van woorden zijn gegaan: Waar ieder woord werd misverstaan, gingen wij bij onszelf te rade en kozen welbewust de paden die slechts in stilte zijn te gaan. uit: In de stilte, Jean Piere Rawie Mij bewust nu, dat woorden hun beperkingen hebben, maar ook hun kracht, moge hieronder volgen hoe in eeuwenoude woorden van de Kerstprefatie uit de Heilige Mis de geboorte van het licht met Kerstmis wordt gesproken: Het licht van Gods heerlijkheid heeft door het mysterie van het vlees geworden woord opnieuw geschenen voor de ogen van onze geest. En onze harten zullen vervuld zijn met liefde en heilige vreugde. Groot is het verlangen van de mens dat in het diepst van de duisternis de zon moge terugkeren; een verlangen naar de bevrijdende komst van het Licht, dat het aanschijn van de aarde moge vernieuwen; dat een rijk van vrede en gerechtigheid te weeg moge brengen; tot werkelijkheid gebracht en tegenwoordig gesteld door Jezus de Christus, een mens die verlosser, bevrijder, lichtbrenger en vredevorst wordt genoemd. De geboorte van het Licht vond plaats in de dagen waarin de heersende machten de nieuwe wereldorde die probeerde baan te breken, trachtten uit te roeien. Het zal altijd wel zó zijn dat koning ‘Herodessen’ veranderingen ten goede zullen tegen- werken. Soms is hun macht zo groot, dat zij lijken te slagen. Toch zijn het steeds weer de enkelingen die de bevrijding op gang brengen; niet zelden is hun grote voorbeeld en inspiratie Jezus de Christus. Maar was Hij niet iemand die de bestaande orde juist wel aan- vaardde? Geef dan wat van de keizer is aan de keizer, en geef aan God wat God toebehoort. (Mt 22:21). En wilde Hij zich niet alleen maar terugtrekken in een verstilde, geestelijke we- reld? Mijn rijk is niet van de wereld. (Joh 18:36). Hij sprak inderdaad voor zijn wereld, zijn koninkrijk dat allen zo vurig verwachtten. Dat koninkrijk is van hemelse oor- sprong en van goddelijke herkomst. Maar het is niet een he- mels rijk los van de aardse, vaak duistere wereld. Het Konink- rijk Gods is binnenin ons en we kunnen het ervaren. Het licht in ons is dan sterker dan de duisternis; we zien, ook al is het duister. Dan wordt gaandeweg dit Gods rijk op aarde gebracht. Kerstmis is het eerste, prille begin daarvan. Moge het licht van Kerstmis ons beroeren en verlichten, en ons tot de bron van leven leiden Frank, regionaris. Berijpte takjes. Foto: Rudolf H. Smit