refl7(2) zomer 2010-rechtstreeks.vp

moedstoestand van de persoon aan wie de cel toebehoort. Dat negativiteit en boosheid in onze cellen kunnen gaan zitten, wordt dus plausibeler door dit alles. Het bewustzijn is overi- gens nergens te lokaliseren, ook niet in de hersenen, het is non-lokaal, eindeloos en verstrengeld met de door kwantumfy- sica ontdekte non-lokale ruimte , zonder er identiek mee te zijn. Elk deel van oneindig is oneindig, dus elk deel van be- wustzijn is ook oneindig, aldus Van Lommel, terwijl het lichaam laat zien onderdeel van de vergankelijkheid te zijn. De Druïden wisten al dat de ziel ‘niet uitgeblust wordt’ (Van Lommel, p. 304) en in de Upanishad, een der oudste geschrif- ten, staat al bijna letterlijk wat Van Lommel ziet als non-lo- kaal bewustzijn: ‘Bewegende is het en onbeweeglijk.Ver is het en toch nabij. Het is overal, lichtend, zonder lichaam, heel, smetteloos, zuiver,boven alles verheven, verstandig, wijs, al- omvattend en eeuwig’ (307). Weggaan is aankomen en aank- omen is weggaan, zei ik reeds. Ten slotte: ik heb niet zoveel gezegd over het indirecte be- lang van het proces van individualisering voor de spirituele re- volutie die thans gaande is. Ook niet over het belang van zelf- kennis. Ik heb wel vrij veel over de kwantumfysica gezegd met het risico dat het wat technisch overkwam. Maar hun ont- dekkingen zijn zo fenomenaal, ook paradigmatisch gezien, dat ik ervoor koos. Gezien het heersende materialistische wereld- beeld van de moderne mens, is dit een doorbraak, maar frap- pant is dat het tegelijk komt met de spirituele revolutie van nu, die een samengaan lijkt van een 1) ineens sterk verhoogde ac- tiviteit vanuit de geestelijke wereld en 2) sterke toename van individueel zelfonderzoek van ‘wie ben ik als mens’, twee lij- nen waarin ook de BDE’s – of de openheid er voor – te plaat- sen zijn, zowel het fenomeen zelf als ook het effect, nl. dat men erna anders in het leven staat. En ook nu duidelijker ziet, dat er sprake is van continuatie van het leven, ook na de ‘dood’, zij het in andere vormen. Een andere revolutie tot slot is, dat de geestelijk wereld vandaag de godsdien- sten, hoe belangrijk hun rol ook was, minder nodig blijkt te hebben als brug, omdat wij vandaag zelf mystiek de weg naar binnen lijken te kunnen vinden om zo via zelfrealisatie op het spoor te ko- men van de kracht van ons hogere Zelf. Want alleen door onze schaduwen eerlijk onder ogen te zien en zo aan onszelf te wer- ken, dus in de woorden van Hans Stolp ‘eerlijker, liefdevoller, oprechter, ontvankelijker en zachtmoediger te worden, berei- den we ons voor op het doen ontwaken van ons hogere Zelf, in de richting van de nieuwe mens, een mens van wie vrede uit- gaat, een mens die verzoening brengt in plaats van verdeeldheid’ (Aan synagoge, kerk en moskee voorbij, 2006, 187) . Die levensreis kan moeilijk zonder de confrontatie aan te gaan met onze schaduwen. Zie het verhaal van Roodkapje. Zij kwam uiteindelijk bij zichzelf uit, nadat ze een hele weg had afgelegd in het donkere bos en door de wolf heen, een indivi- duatieproces in termen van Jung, waardoor ze in de gaten kreeg dat ze de verkeerde bloemetjes had geplukt, iets wat we allemaal wel doen. Welnu als dit leren het doel is van onze in- carnatie en mogelijke reïncarnatie, als dat het doel is van onze levensreis, is angst voor zowel het leven als de dood een her- senschim. || 1). Dit gastcollege werd uitgesproken op 29-9 (Rotterdam) en op 12- 10 (Tilburg) 2009 op verzoek van Prof. Dr. S. W. Couwenberg in zijn collegeserie postmortaal levensperspectief onder de titel: Is elk zijn tot niet-zijn geschapen? 2). Zie ook het zomer-nummer 2009 van Reflectie || 27 Reflectie 7(2) zomer 2010 Doel en doelloos de weg naar het doel kent vele omwegen elke mogelijkheid is vrij een weg van het gevoel, het verstand zonder doel, gelanterfant een weg van zoeken en van vinden alleen gaan en jezelf verbinden van liefde en strijd die je aangaat en vermijdt al dobberend over de oceaan heel zachtjes met onverwachts een orkaan van onrust en macht een weg die je zet in je kracht van ervaren en ontdekken met wijzen en gekken ruimte beperken en grensverleggend diep zwijgen en veelzeggend door de knieën en rechtop diep in een dal, hoog aan een top uiteindelijk voor elke weerstand gezwicht met wel of geen doel in zicht bepaal je altijd je eigen weg en al ken je heg nog steg het maakt niet uit, alles is goed elke weg waarin je jezelf ontmoet Petra M.A. Buis Een weg in Petra, Samos-Griekenland Dr. Hans Feddema is antropoloog, publi- cist en bestuurlid van De Linker Wang; zie ook: www.hansfeddema.nl