refl7(2) zomer 2010-rechtstreeks.vp

De Parel van het Soefisme Rachel Sonius Een recensie naar aanleiding van, en over het boek van … Dr. Seyed Azmayesh: De Parel van het Soefisme - Over Jezus, Roemi en Ha- fez. Panta Rhei, 2009. Met een voor- woord van Dr. John van Schaik, hoofd- redacteur van Bres. Het is verheugend te ervaren dat de scherpe grenzen “Oost is Oost en West is West”, zij het langzaam, aan het vervagen zijn. Misschien voor velen nog onzichtbaar door het huidi- ge tumult in de hele wereld, maar zo- als altijd, zijn en waren er bewegingen die langzaam maar zeker zich een weg naar de oppervlakte banen. Aanvankelijk waren het ‘afvalligen’ die de ene overtuiging inruilden voor een ande- re. Maar in deze tijd is dat niet meer nodig. We hoeven niet van godsdienst te veranderen. We kunnen vanuit onze overtuiging onze kennis aanvullen en gaan ervaren. Dit is zowel uiterlijk als innerlijk, grensoverschrijdend. Een van deze grensoverschrij- dende bewegingen wordt Soefisme genoemd. Het soefisme te be- of omschrijven is een moeilijk gegeven, want het pad van een soefi is er primair een van zelf-verwerkelijking door spiritu- ele groei. En dan niet van zelfverwerkelijking van het ego, ter bevrediging van het ego. Het soefisme heeft ook als doel de eenheid in de wereld te bevorderen volgens mystieke inzichten; niet slechts hedendaagse mystieke inzichten, maar ook die ons overgeleverd zijn uit de oude tijden. Vanuit de gnostiek, vanuit de esoterische kennis van alle religies, welke het hart vormen van elke exoterische godsdienst. Ook is er een grote plaats voor de Alchemie. Daarnaast zou men het soefisme ook de weten- schap van ritmes en de letters van het alfabet kunnen noemen. Soefisme is een interreligieuze dialoog, dualiteit overstijgend. Het leert ons alle religies en geloofsovertuigingen in deze we- reld te accepteren, te integreren en uiteindelijk te overstijgen. Boven de daken van de tempels, synagogen, kerken en moskee- ën te geraken, en elkaar daar te ontmoeten. Zo kunnen we ko- men tot de Ware Eenheid. Want soefisme is geen religie, geen sekte en het is geen ‘isme’. Het is de kunst van de liefde, de weg naar zelfbewustzijn. Het kent geen dogma’s. Het vraagt wel om innerlijke scholing en begeleiding. Want het is een lange, intensieve weg. Het is een manier van leven, en vraagt van ons vertrouwen, inzet en volharding. In feite worden we een discipel. Het pad is dus niet vrijblijvend, maar wordt wel in vrijheid gegaan. Motivatie, ernst en doelgerichtheid zijn hier- voor onontbeerlijk. Iets over de opmerkelijke auteur. Seyed Mostafa is de officiële vertegenwoordiger van de Nema- tollah Soefi Orde uit Iran. Naast ‘De Parel van het Soefisme’ schreef hij ook ‘Een ontmoeting met Jezus in Christendom en Islam’, verschenen bij uitgeverij ten Have. ‘De Parel van het Soefisme’ schreef hij samen met Dr. John van Schaik, directeur van het Origenes Instituut en hoofdredacteur van Bres. Ook in diverse uitgaven van Bres kunnen we Seyed Mostafa’s artikelen vinden. Daarnaast is er de mogelijkheid om via internet de site van de Mehraby Foundation te bezoeken. Seyed Mostafa Azmayesh werd in 1952 in Teheran, Iran geboren. Daar studeerde hij literatuur en recht en vertrok in 1976 naar Parijs waar hij aan de Sorbonne theologie, aan het Pantheon rechtsgeschiedenis en aan de Universiteit van Lyon vergelijkende godsdienstwetenschappen studeerde. Behalve wetenschapper is Seyed Mostafa ook mysticus. Hij zette zijn onderzoeken voort op het gebied van religie, filosofie en ver- schillende wetenschappelijke onderwerpen. Hij werd toegela- ten tot de lijn van ingewijden in de Shah Nematollah Gona- bandi Orde in Iran, de meest populaire en oudste Soefi Orde in Iran. Tegelijkertijd met zijn studies volgde hij het pad van de Substantiële Evolutie. En in 2000 werd Seyed Mostafa door Dr. Nour Aly Tabandeh genoemd als vertegenwoordiger van de Nematollah Valy Orde in Europa, Canada en de Verenigde Staten. Hij is Leraar van de spirituele zoekers en ontwikkelaar van spiritualiteit in deze wereld in overeenstemming met de behoefte van deze tijd en plaats. Ook in Nederland volgen steeds meer studenten zijn onderricht. Dat er een behoefte is ontstaan aan dialoog tussen het christendom en de islam moge duidelijk zijn. Onduidelijkhe- den ontstaan maar al te vaak door onjuiste en eenzijdige beeld- vorming over en weer. Deze beweging heeft uw recensente zelf kunnen ervaren tijdens haar achtjarig verblijf in Iran. Ook zij onderschrijft en deelt de zorg met Seyed Azmayesh en vele anderen en ook zij is overtuigd van een onderliggende (ver)binding tussen alle re- ligies. Zoals in elke Soefischool gebruikelijk is, geldt ook voor deze school, juist de overeenkomsten tussen de religies te be- noemen en te benadrukken om zo te komen tot Waarheid. Seyed Mostafa heeft dan ook christendom en islam in de oor- spronkelijke brontalen gedurende 30 jaar onderzocht. Het pad van de substantiële evolutie. Soefisme is een weg van de leegte. En een Soefi zal altijd pro- beren zichzelf te begrijpen en zichzelf daarbij de essentiële vraag stellen: “Wie ben ik?”. Vaak zijn we geneigd te noemen wat we doen. Of een beschrijving te geven van onze dagelijkse werkzaamheden. Maar achter ‘dat wat wij doen’, ‘dat wat wij zeggen’, ligt vaak een wereld verborgen en komt die verbor- gen wereld niet overeen met de ‘dingen die wij doen, of zeg- gen’. Wij zijn opgevoed met de ‘uiterlijke’ mens, zijn baan, zijn woonomgeving en zijn gedrag. Maar ... zijn wij onze baan? Zijn wij onze omstandigheid, zijn wij de kleren die wij dragen? Zijn wij onze gedachten, onze gevoelens, ons lichaam? Zelfs…zijn wij onze naam? Zijn wij onze religie? Ie- mand die zich in alle ernst deze vragen stelt, komt uiteindelijk tot de conclusie dat hij dat allemaal niet is. En wat dan? Er ontstaat een leegte door op al deze, en meerdere, vragen ont- kennend te antwoorden. Seyed Mostafa geeft in zijn boek een voorbeeld dat het citeren waard is. 28 Reflectie 7(2) zomer 2010