Reflectie 8(3) herfst 2011.vp

we verandering in kunnen aanbrengen. Toch? En...misschien biedt deze crisis ons wel een kans om een bewustzijnssprong te maken, zoals dat ook door WO II gebeurde. Het kan ons leren onze verworvenheden los te laten en meer verantwoorde- lijk en duurzaam met moeder aarde om te gaan. In haar boek De Maya Code, versnelling van de Tijd en het Ontwaken van het Wereld Bewustzijn schrijft Barbara Hand Clow over het einde van de Mayakalender als het punt waarop negen grote ontwikkelingscycli allemaal tegelijk aan hun eind komen. Die negen cycli zijn volgens haar als het ware op elkaar gestapeld en elke volgende cyclus is weer korter dan de vorige en brengt opnieuw een versnelling van de ontwikkelingen. Onze planeet heeft het allemaal al verschillende keren meegemaakt. In zijn boeken “Werelden in botsing” en “Aarde in beroering” schetst Velikovsky catastrofistische theorieën, die erop neer komen dat bepaalde tijdperken in de geschiede- nis van de aarde abrupt worden afgesloten door rampen van kosmische aard, zoals het langs de aarde scheren van een ko- meet die zich vervolgens in een permanente baan om de zon heeft gevestigd en nu bekend is als de planeet Venus. Deze rampen zouden in het collectieve geheugen van de mensheid zijn gegrift en de bron vormen van diverse mythen over de hele wereld. Hoewel veel van die catastrofes in onze cellen zijn opge- slagen, weten we er vandaag de dag nauwelijks iets meer be- wust van. In de tijd dat onze verre voorouders met deze ram- pen werden geconfronteerd, was er nog geen sprake van de massacommunicatie zoals in onze tijd, waardoor we binnen een paar minuten weten wat er aan de andere kant van de aardbol gebeurde. De aarde beweegt en zal blijven bewegen. God, de onbe- wogen beweger…De aarde evolueert. Wij ook. God ook. Balans en harmonie leren vinden in ons eigen leven Dit nummer met artikelen over 2012 wil bemoedigen en toe- rusten, vraagt om discussies en reacties. We kunnen en mogen de ogen niet sluiten voor wat er in de wereld gaande is en wat ons ‘mogelijk’ staat te wachten, maar we moeten ons er ook weer niet teveel op focussen. La- ten we er maar van uitgaan dat er een grote transformatie op komst is in de evolutie van de mens en dat evolutionaire ve- randering wordt aangedreven door energie. Deze ‘nieuwe energie’ is kosmische energie. De aarde wordt op dit moment bestookt met zonne-, kosmische en galactische elektromagne- tische energie en wij leven, of we dat willen of niet, in een ‘elektromagnetisch universum’. Volgens wetenschappers is het elektromagnetische veld van de aarde veranderd. Daardoor vinden er ontwikkelingen plaats in het menselijke elektromag- netische veld, bij u en bij mij, maken steeds meer mensen crisissen en depressies door. De volgende stap op de evolutionaire ladder is dat wij de ba- lans en harmonie leren vinden in ons eigen leven, in onze rela- ties met elkaar, met de aarde. (3) Wetenschappers komen steeds meer tot het opmerkelijke inzicht dat het heelal een levend en samenhangend geheel is, een concept dat de herinnering oproept aan een oeroude visie die onderdeel was van alle traditionele be- schavingen: die van een ‘bezielde kosmos’. Dat beeld doet recht aan iets waar in deze moderne tijd weinig plaats voor was en ze- ker niet in de wetenschap. Het is de visie, de overtuiging dat wij een deel zijn van de ander en van de natuur (4) Het is goed ons er bewust van te zijn dat alles op deze planeet met elkaar verbonden is. Gedachten zijn niet vrij. Sombere ge- dachten, angstgedachten, hebben invloed op onze omgeving en ver daarbuiten. Maar gedachten van vrede en liefde hebben eveneens invloed. Mijzelf gelukkig en tevreden voelen in mijn flat met een uitzicht over de duinen, mijn luisteren naar mu- ziek, mijn meditatie, zijn als kringen in het water die steeds groter worden, golven die over de wereld spoelen. In die zin zou je je kunnen afvragen in hoeverre wijzelf ve- rantwoordelijk zijn voor wat er in 2012 of eerder gebeuren kan. Ik denk nu aan de woorden van Marcel Messing (5) “Geen signaal dat de ruimte in wordt gezonden openbaart de grondtoon van het bestaan. Alleen de verstilde ziel kan de grondtoon horen die de ontelbare snaren van de harmonie der sferen bespeelt. Als je ademt vanuit de grondtoon van je leven, besef dan dat alles met elkaar verbonden is, dat in je kleine heelal het hart klopt van het grote heelal, dat iedere ster alle andere sterren weerspiegelt, dat in één dauwdruppel heel de hemel samenvloeit, in één korrel graan de oogst verborgen is, in één druppel water alle oceanen stromen, in één mens heel de mensheid is, ervaar je de harmonie der sferen. Als je loslaat van lof en blaam, van aanzien en geld, als je leeft als een rots, onaantastbaar voor stormwind, en de weg van innerlijke vrede volgt, ademt de harmonie der sferen door je heel je ziel, glijdt spot van de wereld van je af, zoals een meeuw het schuim van de zee met één beweging afschudt, maar niets van zijn glas verliest.” || Lambèrt (Aat) de Kwant is freelance religiejournalist en verzorgt programma’s voor OHM, de Hindoe-omroep. Via zijn bureau Quantum Research & Journalistiek is hij ook betrokken bij research voor andere organisaties en schrijft hij o.a. in bladen als Prana, Terugkeer en Ko- örddanser . Hij is programmamaker bij Indigo Soulstation. (www.indigo- soulstation.nl ). Hij organiseert symposia via de stichting Quantum Symposia. (www.quantumsymposia.nl) . Hij verdiept zich ook in het fe- noneem van de helende stem, geeft daar ook lezingen en workshops over E-mail: adekwant@upcmail.nl (1) Kush Visser, Van Zelfheling naar Zelfrealisatie. Bijdrage in het boek Veranderingen in de lucht. 2012 en verder…12 bewustzijnsverruimende en kritische commentaren. Verschijnt in september bij uitgeverij Tattwa. (2) Peter Sloterdijk :Je moet je leven veranderen. Boom 2011s (3) Susan Joy Rennison. Afstemmen op de Kosmos. elektromagnetisme en spirituele evolutie. Ankh-Hermes 2010 (4) Zie ook: :Ervin Laszlo e.a. bezielde kosmos nieuwe wetenschappelijke visie op leven en bewustzijn in het universum .Ankh-Hermes 2005 (5) Marcel Messing: De meester van de eindtijd. Verschijnt binnenkort. * * * * 3 Reflectie 8(3) najaar 2011