Reflectie 8(3) herfst 2011.vp

toe) en opmerkelijk, dat de wereldbevolking toch steeds maar blijft groeien. Kortom, aan die cycli kan geen mens iets veranderen. Zo kan een opwarming van de aarde niet door de mens vertraagd worden. In dit geval kunnen we hooguit de zaak ietsjes ver- snéllen ten koste van Moeder Aarde zelf. De opwarming van de aarde is immers al zo’n 10.000 jaren (!) aan de gang. En vreemd genoeg (voor mij als leek) las ik in een vrij weten- schappelijk boek over de ijstijden, dat juist de opwarming van de aarde de aanloop is naar … een nieuwe ijstijd! Is de mens(heid) dan zomaar overgeleverd aan de “grillen” van Moeder Aarde, aan haar Planeetgezellen en de Zon en de Kosmos? Dat zou tot fatalisme kunnen leiden, tot wanhoop en angst, terwijl we toch binnen hetzelfde kosmische, goddelijke bewustzijn zijn opgenomen. Macro- en microkosmos in één Bewustzijn In datzelfde boek over de ijstijden trof ik iets verrassends en belangrijks aan, dat zeer zeker ook betrokken kan worden op “2012”. De theorie over de ijstijden wijst op de werkelijke in- vloed die zeer kleine rustverstoringen op aarde teweeg kunnen brengen en die waarschijnlijk van grotere betekenis zijn dan bij voorbeeld grotere verstoringen zoals orkanen, sneeuwval en straalvliegtuigen. De nog volgende vraag die de moderne wetenschap zich stelt, wordt begeleid met hoongelag door het conservatisme van de “oude” deskundigen. Onder het motto: ‘Jonge geologen, ga zelf op onderzoek uit en geloof onder geen voorwaarde meer wat uw gevestigde professoren u ver- telden’, wordt de intrigerende vraag gesteld: Kan ik een ijstijd laten beginnen door met mijn arm te zwaaien? U zult zich de hilariteit bij “de oude garde” wel kunnen voorstellen. Maar dat speelt eveneens in veel andere wetenschappen. Het lijken té simpele vragen (en dan moet ik denken aan een uitspraak van een vroegere natuurkundeleraar: de intelli- gentste oplossing van een probleem is de simpelste ). Terug naar de uitwerking van die (wetenschappelijke) vraag: door mijn armzwaai warrelt lucht op; die kan uitgroeien tot een wervelwind; die weer aanleiding is van een onweers- wolk; deze wijzigt op haar beurt een depressie, die weer helpt de hoofd-straalstroom te verplaatsen. Daardoor wordt weer een blokkade veroorzaakt die tot een zeer koude zomer kan leiden, enz., waardoor een nieuwe ijstijd in gang gezet wordt. Totdat deze kwestie is opgelost, zou een voorzichtig mens zijn handen dus liever in zijn zakken kunnen houden. Maar de mens moet zijn handen juist uit de mouwen steken! En dan kom ik tot dat waar ik heen wil: is de mensheid over- geleverd aan de grillen van de kosmos, wat de mens ook doet? Geenszins. De mens beïnvloedt wel degelijk dat wat in de Kos- mos gebeurt en er is geen sprake van, dat het ene bewustzijn het andere wil vernietigen. Er bestaat maar Eén Bewustzijn, dat zich op diverse niveaus in verscheidene gradaties manifesteert. En in dat Bewustzijn is de mens(heid) opgenomen. Wat … een wereldwijde Bewustzijnsvernieuwing!? We moeten het oude nog afwerken! Hier is sprake van verdieping van Bewustzijn. En dat kan ons wel eens doen schudden op onze (oude) grondvesten. Als dat gebeurt, is dat géén straf Gods, zoals dat vaak onjuist uitgelegd wordt vanuit teksten in wat wij noemen “Het Oude Testament”. Het blijft immers zo nieuw , want het is van alle tijden. Het is nog steeds de Stem die roept in de wildernis van de woestijn van onze hedendaagse tijd. The “Lord” shall suddenly come to His Temple. Behold He shall come …and He will shake the heavens and the earth … and He will shake all nations! Mooiere woorden dan deze, van echte profeten, kan ik niet vinden, ( M essia H van Händel). En de betekenis van “Tempel” sla ik dan hier nog maar over. Ja, “He will shake”, wakker schudden. Doemdenken? Nee hoor. Maar kijk, soms, vaak, kan innerlijk “schudden” gepaard gaan met uiterlijk schudden en omgekeerd. Zo binnen, zo bui- ten; zo buiten zo binnen. Zo beneden, zo boven; zo boven, zo beneden. Kosmos en mensheid zijn niet afgescheiden van el- kaar. Ze vormen een Eénheid, met alle gevolgen van dien. “2012” … goed dat de “ontcijfering” van het sarcofaag- deksel van Palenque plaatsgevonden heeft. Laten we ook de datum “21-12-2012” ont -cijferen. Ook de valse profeten zijn het over de precieze datum niet helemaal eens; iets vroeger, iets later kan ook. Welke precieze datum? Of gebeurt er toch pas “iets” in 2013? > 2+0+1+3 = 6. Zes, het getal van de mens; 6 de letter Wav (bijbels Hebreeuws), die het maken van een verbinding aangeeft. Een verbinding maken: … mens – medemens – wereld – “God”; zo mooi verbeeld (in omgekeerde volgorde) in ons kruisteken: voorhoofd – zonnevlecht – (linker)schouder – (rechter)schouder; schouder aan schouder, onder leiding van de goddelijke Moeder van Wijsheid, de Heilige Geest. Ja, laat ons bidden en werken (ora et labora) om deze vier te erváren in Eénheid. Alvast een heel-makend “2013” gewenst. Frits Moers (Maastricht, 1940): eerstaanwezend priester in de kerkge- meente ‘Christus Pantocrator’, Raalte e.o. Zowel in als naast het litur- gische en ceremoniële werk richt hij zijn aandacht vooral op de mystie- ke zijde van ons dagelijkse, existentiële bestaan in déze wereld. * * * * 5 Reflectie 8(3) najaar 2011 “Harmonia Macrocosmica” van Andreas Cellarius (1660) Deze voorstelling van een (christelijke) sterrenhemel is gebaseerd op een ontwerp van Julius Schiller (1627) die het niet kon verdragen, vanuit zijn geloof, dat de sterrenhemel zou bestaan uit boze geesten, boze dieren en zondige mensen. Zo werd o.a. de “Kleine Beer” tot de H. Aartsengel Michael.