|
|
Een bekentenis X Johannes Het pad van ontdekking is een kronkelweg met plotselinge open plekken waar licht nieuwe inzichten biedt. Adembenemend zicht op een toekomst, zo schoon, zo verblijdend, dat het het menselijk verstand in onze huidige trap van evolutie te boven gaat. De eerste glimp verscheen voor mijn ogen in Amerika; van daaruit begon een intensieve zoektocht, inderdaad een kronkelige zoektocht. Wat, namelijk, zou de toekomstige kerk in petto hebben voor de vrouw in een grotere rol op het altaar?Na dit eerste visioen kwam de eerste doorbraak in Naarden, het internationale centrum van onze kerk in Nederland, waar priester professor Van der Stok enkele verrassende helderziende ontdekkingen deed wat betreft de mogelijke nieuwe kerk. Hij beschreef deze als een ronde tempel met een altaar in het oosten waar de priester de consecratie volvoert, naar het oosten, net als nu. Hij leidt de mensen in hun deelname met het gezicht naar de engelenscharen achter het altaar. In het westen is het altaar van de priesteres. Ook zij staat met haar gezicht naar het oosten en is dus naar de mensen gekeerd, allen omvattend. Typisch voor de vrouw. De onbevlekte ontvangenis Hier duikt dat zo moeilijke begrip van de Nieuwe Wijn weer op! Bij onderzoek onder de Joden blijkt dat "nieuwe wijn" "tirosh" is, dat wil zeggen vers geperst druivensap. In de Vrij-Katholieke Kerk gebruiken de priester en de bisschop de "nieuwe wijn", druivensap, als het offer van het bloed van de Heer, en niet de "oude wijn", dus gefermenteerde wijn. Dit bracht me tot verdere gedachten: de kelk, die de nieuwe wijn en het water bevat, symboliseert de moederschoot, die het water en bloed bevat. Op een bepaald punt van de Heilige Eucharistie wordt een fragment van de geconsacreerde hostie in de kelk gedaan, als symbool van de conceptie. De hostie is mannelijk en het water en de wijn vrouwelijk. Het samenbrengen van deze twee elementen is daarom essentieel om de geboorte van het Nieuwe Leven tot stand te brengen. Het is de Onbevlekte Ontvangenis. Noch kan de hostie alleen geconsacreerd worden tot het Lichaam van de Heer, noch de wijn en het water als Zijn Bloed, totdat de twee elementen zijn samengebracht in de kelk! Het bleef me bezighouden: "het koren zal de jonge mannen verblijden " ja zal in de nieuwe dispensatie* de priester weer het brood consacreren "en de nieuwe wijn de maagden" - zal de priesteres de kelk met het water en de wijn consacreren? Als dit zo is, dan heeft het derde altaar in het midden zin. Daar komen de priester en de priesteres tezamen om hostie en water en wijn te verenigen en zo het offer van de Heer volledig te maken. Daar, op het middenaltaar, vindt de Onbevlekte Ontvangenis, de schepping van het Nieuwe Leven, plaats. Dan, net als nu, maakt het laten vallen van een fragment van de geconsacreerde hostie in de kelk de Heilige Communie van kracht. Als de Communie wordt toegediend op slechts één manier, dat wil zeggen alleen de hostie, dan is hij geldig omdat de Onbevlekte Ontvangenis op het altaar heeft plaatsgevonden. We moeten bedenken dat in de regel de Communie slechts op één manier wordt gegeven. Dat is geen uitzondering, het is slechts in enkele kerken gewoonte om de Heilige Communie op twee manieren toe te dienen, namelijk met de in de Wijn gedoopte Hostie. Dit is misschien emotioneel acceptabeler, maar vollediger is het niet. De terugslag Wereldwijd zijn er velen die geloven dat de Meester zal komen evenals tweeduizend jaar geleden. Veel Vrij-Katholieken delen deze gedachte. In de termen van de Vrij-Katholieke filosofie zou dit de mensheid een nieuwe dispensatie verschaffen. Tweeduizend jaar geleden bracht Hij de nieuwe dispensatie van het vissentijdperk, het Nieuwe Tijdperk van die tijd, een Tijdperk dat even vreugdevol was als de huidige verwachting van het Aquariustijdperk. Wie weet komt de Meester deze keer wel in een vrouwelijk lichaam. Net zoals Hij tweeduizend jaar geleden aan de mensheid een nieuwe liturgie van Heilige Dienst bracht, zo zou Hij, of Zij, deze keer kunnen komen om de mensheid naar een nieuwe vorm van Dienst te voeren. Een nieuwe Liturgie die de mensheid de volgende tweeduizend jaar of zo tot het eind van het aquariustijdperk leiding kan geven. Het voorwaartse pad Voor ons allen is in de nieuwe dispensatie de toekomst zo luisterrijk en zo wondermooi dat het ons groot ontzag zal inboezemen. Het is een toekomst voor ons allen, of we nu geestelijke of leek zijn, man of vrouw. Het zal een nieuwe ervaring zijn in begrip waar het in het aquariustijdperk om gaat, van besef krijgen van de grootste diepten der theosofische leringen. We zullen ze gaan leren kennen als het pad dat leidt tot verlichting als we deel gaan hebben aan de dienst van de Heer. Dit zal binnen het bereik komen van een ieder die met oprechtheid in zijn/haar hart en verstand zichzelf geeft voor de dienst aan de kerk. Noot: Oorspronkelijk verscheen dit artikel in The Liberal Catholic, het internationale tijdschrift van de Vrij-Katholieke Kerk in het nummer "St.Michael and all Angels" in 1999. Vertaling: A. Haccou. |
|