Wie was Jezus dan eigenlijk? Historici twijfelen al lang aan de geboorte van Jezus in Bethlehem, maar volgens de Rozenkruiser H. Spencer Lewis werd hij wel degelijk in Bethlehem geboren, in een grotto, een onderaardse herberg van de Essenen. De Essenen vormden in die tijd naast de Sadduceeën en de Farizeeën een belangrijke stroming in het joodse geloof. Zelf gelooft Spencer Lewis echter niet dat Jezus van Joodse afkomst was. Maar volgens vele andere bronnen stamde Jezus wel degelijk uit het huis van David. Zijn moeder behoorde tot het huis van David en zijn vader trouwens ook. Tenminste als Jozef inderdaad de vader van Jezus was. Verschillende manuscripten, waaronder het Nieuwe Testament, ontkennen dit. Het zou een maagdelijke geboorte geweest zijn. Maar Hilarion, die in een van zijn aardse incarnaties de apostel Paulus is geweest, heeft tien jaar terug via het medium Sylvia Moss Schechter de opvatting verkondigd dat Jezus op de normale manier is verwekt en geboren. Pas op latere leeftijd zou hij zich hebben overgegeven aan de Christus.

Jezus werd weliswaar in Bethlehem geboren, maar Christus blijkbaar niet. Wij vieren Kerstmis op het verkeerde moment. Maar eigenlijk zou ik moeten zeggen dat Jozef in Bethlehem werd geboren. Want Jezus heette nog Jozef, toen hij met zijn vader en moeder na het verblijf in Egypte in zijn geboorteland terugkeerde en in een dorpje kwam te wonen dat tegenwoordig Nazareth wordt genoemd. Vader Jozef was een stuk ouder dan Maria en had twee zoons uit een eerder huwelijk. Zij hielpen mee om een huis te bouwen in Nazareth. Dat wordt allemaal verteld in Herinneringen van Essenen van Anne en Daniel Meurois-Givaudan.

Jeugdjaren
Toen de kleine Jozef de leeftijd van zeven jaar had bereikt, werd hij naar een klooster op de berg de Karmel gestuurd. Dit klooster was meer dan veertienhonderd jaar eerder gesticht door farao Thoetmosis III. Spencer Lewis beschreef in 1927 al dat Jozef in dit klooster werd ingeschreven als een reïncarnatie van Zoroaster, de Perzische profeet uit de zesde eeuw vChr. In dit klooster verkreeg Jozef zijn nieuwe naam Jesjoea, wat in het Latijn verbasterd werd tot Jezus. Hij heette toen voluit Jesjoea Ben Joseef, oftewel Jezus, de zoon van Jozef.

Het is ook bekend dat Jezus in Qumran aan de Dode Zee onderricht heeft ontvangen en wel samen met Jochanan Ben Zacharias, beter bekend als Johannes de Doper. Een cliënte van regressietherapeute Dolores Cannon bleek tweeduizend jaar terug de Thoraleraar van beide jongens te zijn geweest. In trance vertelde de cliënte: 'Het zijn twee verschillende persoonlijkheden. Ben Zacharias is erg uitbundig, erg levendig. Hij heeft veel plezier in het leven, hij viert het leven. Ben Joseef geniet evenveel van het leven, maar op een meer rustige manier.' 'Is hij dan depressiever?' 'Nee, het is een vrolijk kind. Hij heeft overal plezier in. Het is alsof hij kijkt met ogen die net open zijn en de heerlijkheid in alles ziet.'

Toen Jezus veertien jaar oud was, trok hij naar India om verder te leren. Historicus Jacob Slavenburg betwijfelt dit, maar het verblijf in India wordt door verschillende onafhankelijke bronnen bevestigd. In het Aquarius Evangelie van Jezus de Christus wordt de Indiase tijd van Jezus zelfs uitvoerig beschreven. Hij moet minstens zes jaar in India gebleven zijn. Rond zijn eenentwintigste stierf vader Jozef en schreef hij zijn moeder een troostrijke brief waarvan de inhoud ook bij Spencer Lewis te vinden is. Alle bronnen zijn het erover eens dat Jezus uiteindelijk uit India moest wegvluchten, omdat hij in zijn prediking tegen het kastensysteem inging en bijna een gewapende revolutie van de paria's ontketende. Er werd door de Brahmanen een moordaanslag op hem beraamd en hij zag in dat hij beter kon vertrekken richting Nepal.

Verschillende bronnen berichten ook van een bezoek van Jezus samen met zijn oom Jozef van Arimathea aan Engeland. Daar zou hij de tinmijnen van Cornwall en de heilige plaats Glastonbury hebben bezocht. De bedoeling van deze reis was om in de leer te gaan bij de Keltische druïden. Onze kerken weten van al deze reizen niets af. Wat zij ook niet weten is dat Jezus rond zijn dertigste in de Grote Piramide van Gizeh met het licht van de Christus, de Volmaakte Mens verbonden werd. Voorafgaande hieraan onderging hij bij de Esseense broeders van Heliopolis verschillende beproevingen. Spencer Lewis wil niet alle beproevingen uit de doeken doen. Zij worden alle zeven in het Aquarius Evangelie geschetst.

Doop en kruisiging
Slavenburg is van mening dat Jezus pas bij de doop in de Jordaan de belichaming van de Christus werd. Dit wordt ook door de oudste versies van het Evangelie naar Lucas bevestigd. Bij de doop weerklonk een stem uit de hemel die zei: 'Jij bent mijn geliefde Zoon, heden heb Ik je verwekt.' Maar is met deze Zoon wel de Christus bedoeld? Volgens de Essenen daalde bij de doop de Zonnegeest van de Logos neer in Jezus. Van toen af aan was hij niet alleen de Kristos, maar ook de Logos, het Woord. Gemakkelijk te vatten is dit niet. Want onze theologie maakt geen onderscheid tussen de Kristos en de Logos. Toch gaat het om verschillende kosmische energieën. Twee broeders uit Heliopolis moesten erop toezien dat de lichamelijke conditie van Jezus niet al te zeer zou lijden door de twee grote lichten die in hem aanwezig waren.

Wat er na de doop in de Jordaan met Jezus gebeurde wordt beschreven in de vier evangeliën uit het Nieuwe Testament. De alternatieve bronnen bevestigen in grote lijnen de verhalen uit het Nieuwe Testament. De wonderen zouden echt gebeurd zijn, maar door Jezus zelf helemaal niet als wonderen zijn opgevat. In Herinneringen van Essenen merkt Jezus op: 'Dat wat de Vader thans in mij geplaatst heeft moet je niet verhinderen te onthouden dat de wet van de natuur altijd hetzelfde blijft voor ieder van ons. Het ware wonder, het enige, is het leven dat wij inademen, de ware wanhoop is dat alle wezens die de aarde bewonen het niet opmerken.'

De kruisiging is een verhaal apart. Er doen al lange tijd geruchten de ronde dat Jezus de kruisiging zou hebben overleefd. Die geruchten worden door Herinneringen van Essenen en door Spencer Lewis bevestigd. Opmerkelijk is ook dat Jezus aan het kruis niet zou hebben geroepen dat God hem in de steek had gelaten. Het Aquarius Evangelie geeft als tekst: 'Heloi, Heloi, lama sabachthani' oftewel 'Gij zon, gij zon, waarom hebt gij mij verlaten?' Niet God (Eli), maar de Zonnegeest (Helios) had hem verlaten. Volgens de Essenen gebeurde dit opdat deze Zonnegeest onze planeet zou reinigen van negativiteit. Dit gezichtspunt wordt door Rudolf Steiner in zijn voordrachten over het Evangelie naar Johannes ondersteund. Steiner spreekt in dit verband over de Zonnelogos.

Mythe
Na de kruisiging en na de periode van verschijningen trok Jezus zich terug in het klooster het Krmel op de berg de Karmel. Daar ging hij door met het geven van onderricht aan zijn meest naaste discipelen. In Herinneringen van Essenen wordt nog verteld dat hij na enkele jaren Jozef van Arimathea de opdracht gaf met een aantal Essenen, onder wie Maria Magdalena, naar Zuid-Gallië, het huidige Provence, te reizen. Jozef had bij die gelegenheid de beker mee waarin hij vlak na de kruisafname bloed en vocht uit de wonden van Jezus had opgevangen. Deze beker kennen wij als de Graal. In de Provence droegen de Essenen hun wijsheid en de boodschap van de Christus over aan Gallische krijgslieden. Vermoedelijk is op deze wijze het Keltische christendom ontstaan dat later door de Roomse Kerk werd vernietigd.

In Herinneringen van Essenen wordt het sterven van Jezus op hoge leeftijd als volgt beschreven: 'Toen het uur was gekomen verliet hij zijn lichaam door eigen wil. Zijn naasten zagen toen zijn schitterend lichtlichaam, dat zo dicht was dat het een fysiek lichaam leek, langzaam boven het Krmel uitstijgen. Zijn stoffelijk lichaam echter, dat in volmaakte staat van onbederfelijkheid werd gehouden, bleef nog verscheidene eeuwen in het klooster en werd toen vervoerd door de broeders van de sterren... meer naar het Oosten.'

Wij spreken niet van broeders van de sterren, maar van buitenaardse wezens. En blijkbaar zijn ook die bij het leven van Jezus betrokken geweest. Uiteraard was dat maar aan weinigen bekend en er werd dan ook geen ruchtbaarheid aan gegeven. Pas in onze tijd is onze blik op de kosmos zo verruimd dat we bij benadering iets kunnen bevroeden van de krachten die via Jezus op aarde werkzaam waren. Misschien is het dan ook niet zo verbazingwekkend dat de kerken nog steeds vasthouden aan de visie op Jezus die in de eerste eeuwen van onze jaartelling werd ontwikkeld. Het is veel overzichtelijker om Jezus tot Zoon van God te verklaren die voor onze zonden aan het kruis gestorven is. Maar of dat de waarheid is?

Het christendom blijkt meer gebaseerd te zijn op een mythe dan op de toentertijd geleefde realiteit. Op zich hoeft dat geen probleem te zijn. Maar mythen hebben niet het eeuwige leven. Er komt een moment dat de mensen geen geloof meer aan de mythe hechten. Vandaar dat de zoektocht naar de historische Jezus zoveel mensen bezighoudt. Opmerkelijk is dat we voor deze zoektocht geen opgravingen in het Heilige Land hoeven te verrichten. Onze bibliotheken en boekwinkels zijn al ruimschoots voorzien van stof tot nadenken.

Vroeg of laat zal dat ook tot de kerken doordringen. En daarbij zal het duidelijk worden dat de weg die Jezus verkondigde die van de gnosis, van de innerlijke Christus was. Zo drukt Jezus in Herinneringen van Essenen zijn discipelen op het hart geen nieuwe religie in het leven te roepen: 'De mens heeft altijd herhaald wat andere mensen dachten... laat hij nu eindelijk zijn eigen verhaal vertellen, het verhaal dat uit het diepst van zijn wezen komt. Daar is het waar hij het licht zal zien, want daar verblijft de Vader, de Kracht en daar is het ook dat hij zelf, sedert altijd gewoond heeft. De gedachte is de essentie van het licht... dat hij dus lere kennen.'

Literatuur:

Dolores Cannon, Jesus and the Essenes, Ozark Mountain Publ., Huntsville, 1992.

Levi H. Dowling, Het Aquarius Evangelie van Jezus de Christus, Uitgeverij Schors, Amsterdam, 1982.

Hilarion, The Letters of Paul. A New Spiritual World View, Triad Publishers-Ashland, Oregon, 1989.

Joanne Klink, De onbekende Jezus, Ten Have, Baarn, 1996.

Anne en Daniel Meurois-Givaudan, Herinneringen van Essenen, Ankh-Hermes, Deventer, 1997³.

Jacob Slavenburg, De 'logische' Jezus. Logos, Christusdimensie en de 21e eeuw, Ankh-Hermes, Deventer, 1999.