Temidden van deze allerdiepste stilte binnen geluid, spreekt De Meester tot ons en legt het zaad der verborgenheden, iets van de Eeuwenoude Wijsheid in ons. Hij, De Heer spreekt tot ons in beeldvormen, om ons in ons hogere denken te stimuleren, opdat wij uit onszelf, uit het hoogste beleven in ons zullen aankloppen en dan ook zullen vinden, de mystieke verborgen betekenis van ons eigen levensmysterie binnen Zijn allesomvattend universeel leven, dat klopt in ieders diepste wezen. Hij wil ons van daaruit blijvend vinden, omhullen en onderrichten. Hij neemt ons in symbolische zin bij de hand, tilt ons op uit ons ommuurd denken en voert ons stap voor stap in die wereld van zuivering verlichting en eenwording. Hij leert ons ontvangen en geven, loslaten en zich onthechten, vanuit de Godsgeboden die alle religies gemeen hebben en ons doen zien in mededogen, dat alles en allen één zijn. Alles daarbij is slechts stro, zo verwoordde eertijds Thomas van Aquina dit, gekomen aan het einde van zijn leven.

Al het geschrevene is daarbij stro: "Heb u naaste lief, pas toe naastenliefde en heb uw vijanden lief". Heb ook het vijandelijke lief in jezelf en in anderen, die ons schaduwzijden zijn.

Maar het Sanhedrin en de Herodes in ons, ons concrete denken, wil dit niet altijd begrijpen en wordt opstandig en haalt de Pilatus in ons over, die het abstracte denken in ons uitbeeldt, onze intuïtie, ons oplichtend Christusbewustzijn, niet te volgen.

De aarzeling en twijfel van Pilatus toont hoe vrees en besluitenloosheid bezit nemen van ons denken. In deze onvermijdelijke strijd tussen het denkvermogen en de intuïtie, weet De Heer wat geschieden moet in dit grote kosmische initiatieproces. Zo wordt Hij verraden, geeft zelf het ogenblik aan waarop dit moet gebeuren, door Judas weg te zenden van het Avondmaal.

Zo lijdt iedere mens op weg, tot alle duisternis en ikzucht uit hem/ haar is verdwenen en het Christuswezen de mens doorstraalt.

En steeds is daar weer die stralende triomferende Paasmorgen, als De Christus in ons ontwaakt ten leven. Christus is opgestaan, ja, hij is in waarheid opgestaan, en ontwaakt in ons ten leven.

En onder de sluier van het aardse, hebben wij van Hem ontvangen, de wondervolle gave van de Heilige Eucharistie, waarin wij in staat zijn te delen in Zijn Eeuwig Offer.

Zo geven wij liefde en ontvangen wij Hogere instralende liefde die ons beweegt naar onzelfzuchtige dienstbaarheid. In die dienst staan onze voeten op de weg naar ons geestelijk Jeruzalem, onze zielenstad des vredes, waar ook wij zullen vinden ons Hosanna, onze Calvarie en onze oplichtende Paasmorgen.

Door middel van het wonderschone apocriefe Evangelie naar Philippus wordt ons deze weg in ons verduidelijkt: "Zij die zeggen, De Heer is eerst gestorven en daarna opgestaan, die dwalen, want Hij is eerst opgestaan en daarna gestorven. Als iemand zich niet eerst de opstanding verwerft, kan hij niet sterven. Alleen als God in hem gaat leven, kan hij sterven".

Vanuit het "Alleen als God in hem gaat leven", vonden er in de achter ons liggende maanden weer vele activiteiten plaats en moesten wij weer van enkele trouwe medewerkers afscheid nemen.

Op zondag 23 november, dus nog enkele activiteiten uit het afgelopen jaar, vond de klerk- en deurwachterwijding plaats van onze Rotterdamse altaarmedewerker Ronald Engelse.

Op donderdag 27 november, voorafgaand aan het H. Lof, ontving Tina de Haan, in onze kerkgemeente Haarlem/Bloemendaal, het Sacrament van het Heilig Vormsel. Eveneens werd dit Heilig Sacrament toegediend aan Marianne de Frenne, en wel op zondag 30 november in onze St Gabriëlskerk te Amsterdam.

Op zondag 7 december jl., ontving in onze allernoordelijkste kerkgemeente toegewijd aan St Albanus te Leeuwarden, Rutger de Haan, zijn eerste lagere wijding, namelijk die van Klerk.

Op dezelfde dag herdacht onze priester Jules Herbrink, in het Zwolse, het heugelijke feit 10 jaar geleden de priesterwijding te hebben ontvangen. Vanzelfsprekend werd hieraan warmvoelende aandacht besteed.

Zaterdag 13 december waren wij en velen met ons in onze kerkgemeente Raalte, waar het huwelijk plaatsvond tussen de aldaar zeer actieve diaken Cees Haijes en de ijverige secretaresse uit Haarlen/Bloemendaal, Wilma Stuart.

Leegte in onze Kerkprovincie laten achter Hans Muijlaert en Jannie Dane, respectievelijk veeljarig actief in onze kerkgemeenten in Raalte en Utrecht.

In de vroege morgen van eerste Kerstdag, na in de Nachtmis het orgel bespeeld te hebben, ging naar een Hoger Leven over, onze zeer trouwe organist van de St Albaanskerk, in Den Haag, Robert Theissen: elke zondag aanwezig achter zijn orgel en wel meer dan 25 jaar! Moge Hoger Licht al deze trouwe medewerkers omschijnen.

Op 7 januari van dit jaar herdacht onze broeder priester Tom Fokker het feit, dat hij 30 jaar geleden uit handen van bisschop Marijn Brandt, de priesterwijding mocht ontvangen. Ook hieraan werd in onze kerkgemeente te Amersfoort warme aandacht besteed.

Op zondag 24 januari waren wij aanwezig in onze Haagse kerkgemeente, om aan Mariska, de dochter van priester Frits Evelein en zijn vrouw Willy Evelein-Van Vledder, het Heilig Sacrament van het Vormsel toe te dienen. Het was ontroerend te zien hoe zij door haar grootvader, priester Wim van Vledder naar het Altaar werd geleid. In aansluiting vond er na afloop van de H. Mis, een waardevolle uiteenzetting plaats door priester Frits Evelein over Universeel bewustzijn en menselijke roeping. Alweer enigszins tot slot breng ik onder uw aandacht de priesterwijding van onze Arnhemse diaken Hans Ritzer, die in de Besanthall van het Internationaal Theosofisch Centrum te Naarden plaatsvond. Na afloop vond er een geanimeerde receptie plaats en werd de nieuwe priester door de vertegenwoordigers uit diverse kerkgemeenten hartelijk toegesproken. Als afsluiting van deze bijzondere dag vond om 4 uur er een plechtige Vespersdienst plaats waarin de nieuwe priester voorging.